Koleżanki i Koledzy,
w nawiązaniu do naszej dyskusji (na posiedzeniu Prezydium OPZZ) dotyczącej ataku na uprawnienia związków zawodowych do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej (art. 31, pkt. 1. Ustawy o związkach zawodowych), a wygłoszone na konwencji PO przez Premier Kopacz, informuję, iż:
Artykuł 9 Konstytucji RP brzmi: “Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego”.
Konwencja nr 135 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień (przyjęta w Genewie dnia 23 czerwca 1971 r.; data wejścia w życie: 30 czerwca 1973 r.) została ratyfikowana przez Polskę w dn. 12 maja 1977 roku (wejście w życie: 9 czerwca 1978 r.), jest zatem wiążącym Polskę prawem międzynarodowym.
Uzupełnieniem (doprecyzowaniem) treści dość ogólnej Konwencji jest Zalecenie nr 143 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczące ochrony przedstawicieli pracowników w przedsiębiorstwach i przyznania im ułatwień (przyjęta także w 1971, łącznie z Konwencją nr 135 MOP).
Do interesującego nas art. 31 pkt. 1 Ustawy o związkach zawodowych odnosi się art. 10 pkt. 1. Zalecenia, który brzmi: “Przedstawicielom pracowników w przedsiębiorstwie powinno się przyznać zwolnienia od pracy, bez utraty wynagrodzenia, świadczeń i korzyści socjalnych, na czas potrzebny do wykonywania swych funkcji przedstawicielskich w przedsiębiorstwie”.
Tym samym wypowiedzi Premier Kopacz dotyczące wykreślenia zapisów art. 31 pkt. 1. Ustawy o związkach zawodowych jest zapowiedzią pogwałcenia obowiązującego w Polsce prawa międzynarodowego, gwarantowanego Konstytucją. Moim zdaniem, jakiekolwiek działania w tym zakresie funkcjonariusza publicznego powinny być rozpatrywane w kontekście postawienia go przed Trybunałem Stanu za naruszenie Konstytucji.
Pozdrawiam,
Piotr Ostrowski
